Mar del Plata, Uruguay en de rest!
Door: Shivahardebol
Blijf op de hoogte en volg Shiva
11 Maart 2012 | Argentinië, Mar del Plata
Buenos dias,
Ik heb weer een hele hoop te vertellen dus bereid je voor op een lang verhaal!
Vorige keer vertelde ik dat we carnaval gingen vieren en dat zijn we dan ook met wat meiden wezen doen, hier in de stad. Het was helaas niet zo spectaculair als we hadden gehoopt. Er waren verschillende acts van grote groepen artiesten maar het publiek stond stil, langs de kant, te kijken en te klappen. Na 2 groepen hadden we het wel gezien, we werden namelijk ondertussen ook nog eens helemaal onder gespoten met een soort wc verfrisser dat naar snoep stonk ( dat schijnt hier normaal te zijn met carnaval… ) en zijn we maar weer naar huis gegaan.
Op dinsdag hebben we Puerto Madero bezocht. Het was een heerlijke dag. We hebben langs het water gelopen, foto’s gemaakt en we zijn wezen lunchen bij t.g.i Friday. Na een grote maaltijd liepen we verder, via de mooie brug het water over en toen wist ik niet wat ik zag. Ik had echt even het gevoel dat ik uit de stad was! We hebben over een hele gezellige boulevard gelopen die langs een prachtig park ligt. Alle mensen waren vrolijk, zaten lekker te bbqen, dronken mate, dansten de tango of gaven een breakdance show. Ook was er een Michael Jackson kloon (zie foto’s!!). Ik vind Buenos Aires echt geweldig, als jullie allemaal mee zouden komen zou ik hier zo kunnen wonen.
Van donderdag 23 tot zondag 26 februari zijn we samen met 3 andere meiden naar Mar del Plata geweest. Heerlijk, een weekend naar het strand! Sophie, dat is een vriendinnetje die we hier hebben ontmoet, zat daar voor 10 dagen in een hostel en wij konden daar ook terecht. Toen we donderdagavond, na een busreis van 5,5 uur, aankwamen, zijn we lekker uiteten geweest. Vrijdag was het prachtig weer! Dus hebben we de hele dag aan het strand gelegen. Het was op 5 minuten loop afstand van het hostel, perfect. Helaas kwam ik er s ’avonds achter dat ik toch wel erg was verbrand… Op het strand merkte ik het niet want er stond een lekker windje. Maar s ‘avonds voelde ik me vreselijk. Het deed zo’n pijn. De meiden zijn uit geweest, maar ik kon niet mee… Zaterdag voelde ik me nog steeds niet helemaal goed dus ik heb lang op bed gelegen. Maar dat was niet erg, want het regende kei hard en de rest was brak. We zijn rond 7 uur toch maar ergens gaan ‘lunchen’. En om half 12 zijn we nog lekker uit eten geweest. Het hele restaurant zat nog bom vol. Laat dineren is heel normaal hier! Zondag was het wat beter weer maar op het strand liggen zat er nog niet in. Dus we zijn naar de haven van Mar del Plata geweest. Daar moesten we natuurlijk vis eten. Het was super lekker! Maar helaas geen uitzicht op zee. Na het eten gingen we opzoek naar de zeeleeuwen. En gevonden hebben we ze zeker. Wat stonken die beesten zeg! S ’avonds ging onze bus terug naar huis. Ja, terug komen in Buenos Aires voelt wel een beetje als thuis komen. Het is hier in het hostel nog steeds heel gezellig. Steeds weer nieuwe mensen en we doen eigenlijk alles samen.
De maandag dat we weer terug waren zijn we naar Bomba del Tiempo geweest. Geweldig! Het was een djembee optreden en ze konden het zo goed. Op die muziek valt echt niet stil te blijven staan. We hebben lekker gedanst en een hele leuke avond gehad! Die week was ook alweer de laatste week op school. Ik vind het jammer dat dat er al weer op zit. Ik wil in Nederland sowieso verder gaan met Spaans leren.
Donderdag 1 maart zijn we terug naar de berg van Jaap en Rob in Uruguay gegaan. Het was weer geweldig! Ik zou daar ook wel kunnen wonen. De afwisseling is gewoon zo leuk; deze drukke stad waar het 24/7 leeft en de rust op die berg waar alleen krekels zorgen voor wat geluid. Vrijdag hebben we met de auto een tour gemaakt langs de kust. We gingen dit keer niet richting Brazilië, maar richting de kant van Montevideo, en inmiddels hebben we de hele kust van Uruguay gezien. Het leukste is dat Jaap en Rob natuurlijk alle kleine gezellige plaatsjes kennen en we dus niet alleen de populaire toeristische plekken gezien hebben. We reden vanuit Rocha naar Garzon, een klein dorpje wat we even gezien moesten hebben en waar we dus ook alleen maar even door heen zijn gereden. Vervolgens reden we door naar Piriapolis, dat ligt voorbij Punta del Este. Het is super mooi en we hebben gezellig met z'n vieren een stukje chocolade taart gegeten aan de boulevard. Roos en ik zijn wezen pootje baden en daarna reden we weer verder. We stopten op een prachtige plek waar we de zonondergang hebben gezien. Daarna reden we door Punta del Este, en terug naar de berg. Punta del Este is zo groot en zo veel hoog bouw! Eigenlijk alleen maar flats en winkels. Ik vind het toch leuker als het allemaal wat kleiner en minder toeristisch is. Zoals La Pedrera bijvoorbeeld!
Zondag moesten we vroeg op want Jaap en Rob hadden onverwachts een busreis voor ons geboekt naar Colonia. Toen we met de auto naar de bushalte reden kwamen we langs de buren van Jaap en Rob en hebben we Fino gezien!!! Het hondje dat weg was gelopen is aan komen lopen bij de buren! Geweldig. Hij is flink gegroeid en het was zo fijn om te zien dat hij in goede handen is. Colonia was eigenlijk het enige plaatsje aan de kust dat we nog niet gezien hadden. Dus dat was iets wat we echt moesten doen! En gelijk hadden ze. Het was een busreis van 6 uur vanuit Rocha maar dat vergeet je alweer meteen als je bent aangekomen. We gingen opzoek naar een kaart, en op pad. We vonden een leuk parkje waar we van het warme weer hebben genoten. Daarna hebben we ergens wat gegeten en later zijn we ook nog een gezellig strandje tegen gekomen. Het was heel klein en er zaten allemaal Uruguayanen muziek te maken. Het was er heel chill maar helaas konden we er niet al te lang blijven. Om 7 uur ging de boot terug naar Buenos Aires.
En maandag was het dan zo ver. We zijn begonnen met het vrijwilligerswerk. Jullie natuurlijk allemaal heel benieuwd, nou ik moet jullie een hoop vertellen.
Maandag werden we door iemand van school naar het tehuis gebracht. Het is heel dichtbij, 30 minuten lopen, maar er gaat ook een bus en dan duurt het 5 minuten. We werden heel leuk ontvangen, natuurlijk gaf iedereen je meteen een kus want dat doen ze allemaal hier, we hebben even met de ‘bazin’ gepraat en werden naar onze groep gebracht. Een groep van ongeveer 15 kindjes tussen de 2 en 4 jaar oud. Het is een super groot complex met in totaal ongeveer 50 kindjes. We doen veel activiteiten met onze groep en ze zijn ontzettend lief. Het liefst willen ze allemaal tegelijk al je aandacht. Het is natuurlijk maar gek dat ik zo wit en blond ben. We werken elke dag van half 10 tot ongeveer 1 uur. Toen we maandag weggingen, gingen de kindjes slapen. Maar het vreemde was dat niet alle kindjes gingen slapen. Sommige werden gewoon opgehaald. Dus ik dacht toen dat er dus kindjes met en kindjes zonder ouders in het tehuis worden opgevangen. Inmiddels ben ik er achter dat dit helemaal niet het geval is. Alle kinderen uit dit tehuis worden gewoon opgehaald... Hogar Chacarita, zo het heet huis waar wij werken, is onderdeel van een hele grote foundation genaamd Felices Los Ninos. Dit is een foundation met meerdere locaties. En de andere locaties zijn voor echte straat en weeskinderen. Denk ik, want op de site van de organisatie ziet het er allemaal heel erg armoedig uit. Je moet zelf maar eens rond kijken op: http://www.feliceslosninos.org/ Je kunt rechts boven de taal veranderen naar het Engels.
Die kinderen wil ik helpen. De gene die mijn liefde en aandacht echt nodig hebben omdat die het niet kunnen krijgen van hun ouders. Studytravel en Amauta hebben mij verteld dat ik in zo’n tehuis terecht kwam. Dit is dus niet zo en ik ben echt zo teleurgesteld... Ik heb maandag een gesprek met de coördinator van het vrijwilligerswerk. Ik vrees dat ik niet kan switchen. Hogar Chacarita rekent ook op me ( en dat is natuurlijk ook logisch ). Maar ik werk nu dus elke dag tot 1 uur daar dus ik vind het ook prima om s ’middags nog ergens anders heen te gaan. Ik hoop echt dat dat mogelijk is. Ik wil sowieso polshoogte gaan nemen bij andere projecten . Zoals die waar twee meiden van hier hebben gewerkt. Dat is een tehuis waar weesjes 24 uur per dag leven en waar ze heel veel kunnen gebruiken… Ik wil al het geld dat ik heb ingezameld gebruiken voor de gene die het het allermeest nodig hebben. En dat is niet het tehuis waar ik nu ben ingedeeld… Maar ik wil natuurlijk ook geweest zijn op die plek waar ik zo veel voor ga betekenen, de mensen en kindjes leren kennen en het liefst er ook gewerkt hebben. Ik hoor maandag wat mogelijk is. Ik ben benieuwd. Ik hoop zo dat het kan. Maar mocht Amauta zeggen dat het allemaal niet kan of wat dan ook, dan ga ik gewoon zelf opzoek naar een ander project. We zullen zien... Ik hou jullie op de hoogte!
Besos,
Shiva
Ik heb weer een hele hoop te vertellen dus bereid je voor op een lang verhaal!
Vorige keer vertelde ik dat we carnaval gingen vieren en dat zijn we dan ook met wat meiden wezen doen, hier in de stad. Het was helaas niet zo spectaculair als we hadden gehoopt. Er waren verschillende acts van grote groepen artiesten maar het publiek stond stil, langs de kant, te kijken en te klappen. Na 2 groepen hadden we het wel gezien, we werden namelijk ondertussen ook nog eens helemaal onder gespoten met een soort wc verfrisser dat naar snoep stonk ( dat schijnt hier normaal te zijn met carnaval… ) en zijn we maar weer naar huis gegaan.
Op dinsdag hebben we Puerto Madero bezocht. Het was een heerlijke dag. We hebben langs het water gelopen, foto’s gemaakt en we zijn wezen lunchen bij t.g.i Friday. Na een grote maaltijd liepen we verder, via de mooie brug het water over en toen wist ik niet wat ik zag. Ik had echt even het gevoel dat ik uit de stad was! We hebben over een hele gezellige boulevard gelopen die langs een prachtig park ligt. Alle mensen waren vrolijk, zaten lekker te bbqen, dronken mate, dansten de tango of gaven een breakdance show. Ook was er een Michael Jackson kloon (zie foto’s!!). Ik vind Buenos Aires echt geweldig, als jullie allemaal mee zouden komen zou ik hier zo kunnen wonen.
Van donderdag 23 tot zondag 26 februari zijn we samen met 3 andere meiden naar Mar del Plata geweest. Heerlijk, een weekend naar het strand! Sophie, dat is een vriendinnetje die we hier hebben ontmoet, zat daar voor 10 dagen in een hostel en wij konden daar ook terecht. Toen we donderdagavond, na een busreis van 5,5 uur, aankwamen, zijn we lekker uiteten geweest. Vrijdag was het prachtig weer! Dus hebben we de hele dag aan het strand gelegen. Het was op 5 minuten loop afstand van het hostel, perfect. Helaas kwam ik er s ’avonds achter dat ik toch wel erg was verbrand… Op het strand merkte ik het niet want er stond een lekker windje. Maar s ‘avonds voelde ik me vreselijk. Het deed zo’n pijn. De meiden zijn uit geweest, maar ik kon niet mee… Zaterdag voelde ik me nog steeds niet helemaal goed dus ik heb lang op bed gelegen. Maar dat was niet erg, want het regende kei hard en de rest was brak. We zijn rond 7 uur toch maar ergens gaan ‘lunchen’. En om half 12 zijn we nog lekker uit eten geweest. Het hele restaurant zat nog bom vol. Laat dineren is heel normaal hier! Zondag was het wat beter weer maar op het strand liggen zat er nog niet in. Dus we zijn naar de haven van Mar del Plata geweest. Daar moesten we natuurlijk vis eten. Het was super lekker! Maar helaas geen uitzicht op zee. Na het eten gingen we opzoek naar de zeeleeuwen. En gevonden hebben we ze zeker. Wat stonken die beesten zeg! S ’avonds ging onze bus terug naar huis. Ja, terug komen in Buenos Aires voelt wel een beetje als thuis komen. Het is hier in het hostel nog steeds heel gezellig. Steeds weer nieuwe mensen en we doen eigenlijk alles samen.
De maandag dat we weer terug waren zijn we naar Bomba del Tiempo geweest. Geweldig! Het was een djembee optreden en ze konden het zo goed. Op die muziek valt echt niet stil te blijven staan. We hebben lekker gedanst en een hele leuke avond gehad! Die week was ook alweer de laatste week op school. Ik vind het jammer dat dat er al weer op zit. Ik wil in Nederland sowieso verder gaan met Spaans leren.
Donderdag 1 maart zijn we terug naar de berg van Jaap en Rob in Uruguay gegaan. Het was weer geweldig! Ik zou daar ook wel kunnen wonen. De afwisseling is gewoon zo leuk; deze drukke stad waar het 24/7 leeft en de rust op die berg waar alleen krekels zorgen voor wat geluid. Vrijdag hebben we met de auto een tour gemaakt langs de kust. We gingen dit keer niet richting Brazilië, maar richting de kant van Montevideo, en inmiddels hebben we de hele kust van Uruguay gezien. Het leukste is dat Jaap en Rob natuurlijk alle kleine gezellige plaatsjes kennen en we dus niet alleen de populaire toeristische plekken gezien hebben. We reden vanuit Rocha naar Garzon, een klein dorpje wat we even gezien moesten hebben en waar we dus ook alleen maar even door heen zijn gereden. Vervolgens reden we door naar Piriapolis, dat ligt voorbij Punta del Este. Het is super mooi en we hebben gezellig met z'n vieren een stukje chocolade taart gegeten aan de boulevard. Roos en ik zijn wezen pootje baden en daarna reden we weer verder. We stopten op een prachtige plek waar we de zonondergang hebben gezien. Daarna reden we door Punta del Este, en terug naar de berg. Punta del Este is zo groot en zo veel hoog bouw! Eigenlijk alleen maar flats en winkels. Ik vind het toch leuker als het allemaal wat kleiner en minder toeristisch is. Zoals La Pedrera bijvoorbeeld!
Zondag moesten we vroeg op want Jaap en Rob hadden onverwachts een busreis voor ons geboekt naar Colonia. Toen we met de auto naar de bushalte reden kwamen we langs de buren van Jaap en Rob en hebben we Fino gezien!!! Het hondje dat weg was gelopen is aan komen lopen bij de buren! Geweldig. Hij is flink gegroeid en het was zo fijn om te zien dat hij in goede handen is. Colonia was eigenlijk het enige plaatsje aan de kust dat we nog niet gezien hadden. Dus dat was iets wat we echt moesten doen! En gelijk hadden ze. Het was een busreis van 6 uur vanuit Rocha maar dat vergeet je alweer meteen als je bent aangekomen. We gingen opzoek naar een kaart, en op pad. We vonden een leuk parkje waar we van het warme weer hebben genoten. Daarna hebben we ergens wat gegeten en later zijn we ook nog een gezellig strandje tegen gekomen. Het was heel klein en er zaten allemaal Uruguayanen muziek te maken. Het was er heel chill maar helaas konden we er niet al te lang blijven. Om 7 uur ging de boot terug naar Buenos Aires.
En maandag was het dan zo ver. We zijn begonnen met het vrijwilligerswerk. Jullie natuurlijk allemaal heel benieuwd, nou ik moet jullie een hoop vertellen.
Maandag werden we door iemand van school naar het tehuis gebracht. Het is heel dichtbij, 30 minuten lopen, maar er gaat ook een bus en dan duurt het 5 minuten. We werden heel leuk ontvangen, natuurlijk gaf iedereen je meteen een kus want dat doen ze allemaal hier, we hebben even met de ‘bazin’ gepraat en werden naar onze groep gebracht. Een groep van ongeveer 15 kindjes tussen de 2 en 4 jaar oud. Het is een super groot complex met in totaal ongeveer 50 kindjes. We doen veel activiteiten met onze groep en ze zijn ontzettend lief. Het liefst willen ze allemaal tegelijk al je aandacht. Het is natuurlijk maar gek dat ik zo wit en blond ben. We werken elke dag van half 10 tot ongeveer 1 uur. Toen we maandag weggingen, gingen de kindjes slapen. Maar het vreemde was dat niet alle kindjes gingen slapen. Sommige werden gewoon opgehaald. Dus ik dacht toen dat er dus kindjes met en kindjes zonder ouders in het tehuis worden opgevangen. Inmiddels ben ik er achter dat dit helemaal niet het geval is. Alle kinderen uit dit tehuis worden gewoon opgehaald... Hogar Chacarita, zo het heet huis waar wij werken, is onderdeel van een hele grote foundation genaamd Felices Los Ninos. Dit is een foundation met meerdere locaties. En de andere locaties zijn voor echte straat en weeskinderen. Denk ik, want op de site van de organisatie ziet het er allemaal heel erg armoedig uit. Je moet zelf maar eens rond kijken op: http://www.feliceslosninos.org/ Je kunt rechts boven de taal veranderen naar het Engels.
Die kinderen wil ik helpen. De gene die mijn liefde en aandacht echt nodig hebben omdat die het niet kunnen krijgen van hun ouders. Studytravel en Amauta hebben mij verteld dat ik in zo’n tehuis terecht kwam. Dit is dus niet zo en ik ben echt zo teleurgesteld... Ik heb maandag een gesprek met de coördinator van het vrijwilligerswerk. Ik vrees dat ik niet kan switchen. Hogar Chacarita rekent ook op me ( en dat is natuurlijk ook logisch ). Maar ik werk nu dus elke dag tot 1 uur daar dus ik vind het ook prima om s ’middags nog ergens anders heen te gaan. Ik hoop echt dat dat mogelijk is. Ik wil sowieso polshoogte gaan nemen bij andere projecten . Zoals die waar twee meiden van hier hebben gewerkt. Dat is een tehuis waar weesjes 24 uur per dag leven en waar ze heel veel kunnen gebruiken… Ik wil al het geld dat ik heb ingezameld gebruiken voor de gene die het het allermeest nodig hebben. En dat is niet het tehuis waar ik nu ben ingedeeld… Maar ik wil natuurlijk ook geweest zijn op die plek waar ik zo veel voor ga betekenen, de mensen en kindjes leren kennen en het liefst er ook gewerkt hebben. Ik hoor maandag wat mogelijk is. Ik ben benieuwd. Ik hoop zo dat het kan. Maar mocht Amauta zeggen dat het allemaal niet kan of wat dan ook, dan ga ik gewoon zelf opzoek naar een ander project. We zullen zien... Ik hou jullie op de hoogte!
Besos,
Shiva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
